Ρίψεις
Της Νικολέττας Κασέρη, Ειδικού Ανθρώπινης Εμβιομηχανικής & Πιστοποιημένης Functional Patterns Trainer
Όταν αναφερόμαστε στην κίνηση των ρίψεων ως μία από τις βασικές κινήσεις που χρειάζεται να βελτιστοποιήσει ο άνθρωπος, μιλάμε για μια από τις τέσσερις θεμελιώδεις κινήσεις που διαμόρφωσαν την εξέλιξη του είδους μας. Πρόκειται για μια βασική κινητική δεξιότητα – και όχι απλώς αθλητική – που αναπτύχθηκε για πρώτη φορά πριν από περίπου 2 εκατομμύρια χρόνια.
Πολλοί αθλούμενοι αναρωτιούνται πώς μπορούν να βελτιώσουν αυτή την ικανότητα: Με το να πετούν σφαίρες σε ένα γήπεδο; Πέτρες στη θάλασσα; Και αν αυτές είναι αθλητικές δραστηριότητες, η απλή επανάληψή τους αρκεί για να τελειοποιήσει την κίνηση;
Όπως έχουμε αναφέρει και σε προηγούμενα άρθρα «Η άσκηση ως φάρμακο», η ποιότητα της κίνησης έχει μεγαλύτερη σημασία από την ποσότητα. Για να βελτιωθεί πραγματικά η δεξιότητα της ρίψης, χρειάζεται να ενσωματώσουμε μυοπεριτονιακές αλυσίδες, αντιμετωπίζοντας το σώμα ως ενιαίο σύνολο και όχι ως απομονωμένα τμήματα.
Γιατί να βελτιστοποιήσουμε την κινητική δεξιότητα των ρίψεων;
Σύμφωνα με την έρευνα των Neil T. Roach, Madhusudhan Venkadesan, Michael J. Rainbow και Daniel E. Lieberman από το Πανεπιστήμιο Harvard, που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό *Nature* (2013, τόμος 498, σελ. 483–486), η ικανότητα του ανθρώπου να εκτελεί ρίψεις με μεγάλη ταχύτητα και ακρίβεια αποτελεί **μοναδικό εξελικτικό χαρακτηριστικό** του είδους μας.
Ο πρώτος και κυριότερος λόγος για τη βελτιστοποίηση αυτής της δεξιότητας είναι η πρόληψη τραυματισμών και η αντιμετώπιση πόνου στις αρθρώσεις του ώμου. Όπως έχουμε αναφέρει στο άρθρο «Απομόνωση vs Ενσωμάτωση», ο πόνος σε ένα σημείο του σώματος αποτελεί σύμπτωμα και όχι την αιτία.
Η ρίψη, ως σύνθετη κίνηση ολόκληρου του σώματος, ενσωματώνει την άρθρωση του ώμου με τον κορμό και τα κάτω άκρα, συμβάλλοντας:
- στην ενεργοποίηση και ενδυνάμωση των σταθεροποιητών ώμου και κορμού,
- στη μείωση του κινδύνου τραυματισμών σε ώμο, αγκώνα και μέση,
- στην εκμάθηση μεταφοράς ενέργειας από τα πόδια και τη λεκάνη προς τον ώμο και το άνω άκρο.
Η σχέση της ρίψης με το τρέξιμο
Η κινητική δεξιότητα της ρίψης αποτελεί φυσική προέκταση της δεξιότητας του τρεξίματος. Βελτιστοποιώντας το τρέξιμο, βελτιώνεται και η ρίψη. Εστιάζοντας σε τεχνικές που βελτιώνουν και τις δύο δεξιότητες και εφαρμόζοντας πρωτόκολλα όπως αυτά της μεθόδου Functional Patterns, μπορούμε να αντιμετωπίσουμε δυσλειτουργίες και να αποκαταστήσουμε μειωμένη κινητικότητα στις αρθρώσεις του ώμου.
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ
Η βελτιστοποίηση της δεξιότητας της ρίψης:
- αυξάνει τη σωματική ικανότητα,
- προστατεύει τις αρθρώσεις,
- διατηρεί μια κινητική δεξιότητα εγγεγραμμένη στην ανθρώπινη εξελικτική ιστορία.
ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΚΕΣ ΠΗΓΕΣ
- FleisigGS, BarrentineSW, EscamillaRF, AndrewsJR. Biomechanics of overhand throwing with implications for injuries. *Sports Med*. 1996 Jun;21(6):421-37. doi:10.2165/00007256-199621060-00004. PMID: 8784962.
- Chu SK, Jayabalan P, Kibler WB, Press J. The Kinetic Chain Revisited: New Concepts on Throwing Mechanics and Injury. *PM R*. 2016 Mar;8(3 Suppl)\:S69-77. doi:10.1016/j.pmrj.2015.11.015. PMID: 26972269.
- Weber AE, Kontaxis A, O’Brien SJ, Bedi A. The biomechanics of throwing: simplified and cogent. *Sports Med Arthrosc Rev*. 2014 Jun;22(2):72-9. doi:10.1097/JSA.0000000000000019. PMID: 24787720.
- Roach NT, Venkadesan M, Rainbow MJ, Lieberman DE. Elastic energy storage in the shoulder and the evolution of high-speed throwing in *Homo*. *Nature*. 2013;498(7455):483–486. [https://doi.org/10.1038/nature12267]
